یک اینورتر n سطحی در خروجی، ولتاژی با n مقدار(سطح) ایجاد می کند. منظور از اینورتر nسطحی این است که تعداد پله های ولتاژ فاز نسبت به سر منفی اینورتر برابر n می باشد. اکر تعداد سطوح اینورتر n باشد در این حالت پله ها در ولتاژ بین دو فاز از رابطه زیر حاصل می شود:

k=2n-1

با افزایش تعداد سطوح اینورتر، تعداد پله های شکل موج پلکانی خروجی افزایش می یابد و در نتیجه اعوجاج هارمونیکی ولتاژ خروجی کاهش خواهد یافت. ولی با افزایش تعداد سطوح، سیستم کنترل به شدت پیچیده می شود و بعلاوه متعادل نگه داشتن ولتاژهای مختلف نیز یکی دیگر از عوامل محدود نگه دارنده تعداد سطوح می باشد. برای اینورترهای چندسطحی سه ساختار اصلی پیشنهاد شده است که عبارتند از:

1-      دیود کلمپ شده یا نول کلمپ شده

2-      خازن کلمپ شده یا خازن معلق

3-      اینورتر با پل های متوالی یا منابع DC مجزا

مهمترین ویژگی های اینورترهای چندسطحی عبارتند از:

1-      می توانند ولتاژ خروجی با اعوجاج بسیار کم و  کم در خروجی تولید کنند.

2-      ولتاژ وجه مشترک کمتری تولید می کنند. بنابراین جریان نشتی در یاتاقان موتور را کاهش می دهند. علاوه بر این با استفاده از روش های مدولاسیون پیشرفته می توان ولتاژهای وجه مشترک را حذف کرد.

3-      می توانند در فرکانس کلیدزنی کمتری نسبت به اینورترهای دوسطحی عمل کنند.